herfstwandeling

herfstwandeling Reeds vroeg ontstegen aan het bed waarin ook zij wel heeft gelegen wie doen en laten toen mij tegen- woordig vaak nog aan het denken zet, ging ik de herfst in. Allerwegen stond boomskelet na boomskelet van alle allerliefsten het verkoold geraamte in de regen. Wat is dat toch ontzettend met relaties die hun einde kregen; al was je ze ook zeergenegen, je hebt er jaren van gezwegen en dan opeens kom je ze tegen terwijl je op iets anders let. Bundel: Oude gedichten, Jean Pierre Rawie