de poezie als geloofsbelijdenis

SCHUILEN ONDER WOORDEN Het schuilen onder woorden was en is een prachtige metafoor , het is de poezie welke ons troost biedt.. Stilstaan en afscheid nemen van een geliefde persoon vergen heel wat woorden van herkenning en erkenning. Hoe gemakkelijk heeft de voorganger het als hij in de zingeving van het leven kan verwijzen naar het bovenaardse !! Psalmen en liederen begeleiden de levende en bieden troost voor het immmense verdriet. Hoe beleeft de humanistisch denkende dit SCHUILEN ONDER WOORDEN. De poezie helpt daarbij een handje en zorgt ervoor dat ook de ongelovige niet helemaal met lege handen staat. De woorden nemen je als het ware mee naar een veilige plaats en zonder dat je er erg in hebt, nestel je je in hun geborgenheid. En daar moeten we het meedoen, de gelovige en de ongelovige !!!! Een schrale troost, dat wel maar wel heel erg realistisch...